Programma // Muziek

Patrick Watson

Kwajongensachtige choir boy maakt majestueuze kamerpop voor spiegelzalen en -doolhoven

Trek je een lijn tussen 'Clair de lune' en 'The Great Gig in the Sky', dan kom je ergens halverwege Patrick Watson tegen. De zanger uit Montréal is classicus en ketter in één. Tot in zijn teenkootjes beheerst hij piano, gitaar, orgel, accordeon - en desgevraagd speelt en zingt hij de sterren van de hemel. Maar net als de heren waar hij regelmatig mee wordt vergeleken - Jeff Buckley en Rufus Wainwright - zoekt Watson vanuit zijn vakbekwaamheid graag de rafelrandjes op. Watson improviseert, laat soms alle structuur los en vliegt binnen één set het liefst alle kanten op - eerst elektrisch, dan weer akoestisch. Hard, zacht. Neo-klassiek, progrock. Onberispelijk, ongecontroleerd. Net nog Debussy, nu weer Pink Floyd.