Programma // Muziek

I'm the hug

Als het zuchten van de wind wiegt dit indiefolk-kwartet uit Vlaanderen je tot bedaren

I'm the hug
Beeld door Maud Peeters

Op nagenoeg iedere bandfoto bevindt I'm the hug zich ergens in een bos en houdt het Vlaamse viertal elkaar stevig vast, alsof ze als de dood zijn dat een van hen door een windstoot zal worden weggeblazen. Dat is alvast één ding dat I'm the hug gemeen heeft met genregenoten Big Thief en Florist. Andere overeenkomsten? De stem en het schrijven van zangeres Mathilde Luijten vormen weliswaar het ankerpunt, maar zonder de rest van de band is het vederlichte geluid niet hetzelfde. En evenals collega's Lenker en Sprague zijn de teksten van Luijten bijzonder pareidolisch: alsof ze vanuit haar hangmat in de wolken haar toekomst en in de bomen haar vrienden ziet. Bladgroen en zachtroze bepalen het kleurenpalet van I'm the hug - en, met dank aan de subtiele jazzinvloeden, ook een soort van blauw.