De ijsbaan, de knoopboom en de Vliehors
Gastredacteur Dirk Bruin vertelt in twee delen over de veranderingen op het eiland in de afgelopen 100 jaar.
Dit is het tweede deel, over de knoopboom en de Vliehors. Het eerste deel, "Vlieland, gemaakt door zee, zand en wind" kun je hier teruglezen.
In de winter van 1994-1995 werd de ijsbaan uitgediept en verbreed. Dit gebeurde in het kader van het Integraal Waterbeheer waarbij de steile kant van de oostelijke oever een natuurlijker verloop heeft gekregen. Dit laatste is vooral van belang voor de kikkers, salamanders en padden die het water nodig hebben om in te leven of zich voort te planten. Aan de noordkant van de ijsbaan heeft jaren de zogenoemde Knopenboom gestaan. Deze den had een hele grillige vorm en werd veel door eilanders en gasten bezocht. De knopenboom of geknoopte boom was een begrip op Vlieland. In december van 1965 is deze boom omgezaagd, de Leeuwarder Courant deed er bericht van.
De knoop van de knoopboom is helaas niet bewaard gebleven, het enige wat overblijft zijn de ansichten en foto’s.
De gebroeders Bruin onder de knoopboom.
De knoopboom
De Vliehors
De ontwikkeling van een Waddeneiland van een zandbank naar een begroeid duinlandschap is goed te zien op de Vliehors. Om dit eens te ervaren is een wandeling op de Vliehors aanbevolen. Van vrijdagmiddag rond 12 uur ’s middags (zodra de rode vlaggen naar beneden zijn) tot maandagochtend om 08.00 uur is deze vrij toegankelijk. Hier zie je pas goed wat wind en zand kunnen maken.
De Vliehors vanuit de lucht gezien (Foto: Rijkswaterstaat).
De basis van de stuifduinen is door de mens aangelegd, door met riet en takken schermen te maken waar het stuivende zand achter neer kon slaan. Inmiddels zijn er enorme duinen en is er een kwelderlandschap ontstaan. Houd er rekening mee dat er meerdere meeuwenkolonies in de duinen zijn, die het niet leuk vinden dat daar mensen komen. Ze laten dat overigens in de broedtijd duidelijk weten, door met veel lawaai- en indrukwekkende duikvluchten de indringers te verjagen. Op de zuidkant van de Hors kun je de leegte en ruimte het beste beleven. Hier komt vrijwel niemand. De drukte, voor zover die er is, houdt zich voornamelijk op langs de noordkant van het strand. De roep van een stern, het gehuil van de zeehonden en daartussen absolute stilte: een bezoek aan de Vliehors kan een fantastische ervaring zijn.
Reddingshuisje op de Vliehors (Foto: Forrestx, Flickr.com)
